de onvermijdelijke dingen des levens

droom zonder morgen
als een paard dat dartel spartelt in de
eerste weide
het oog dat wentelt in de doornen van de nacht
ziet alles;
de wilde lianen van mijn haat hebben haar
in de hals geprikt,

droom zonder morgen
als een wind die gaat liggen in het struikgewas;
de harde schors van haar kanker sidderde
als een parel in mijn hand.

zo zag ik, weggeschoven voorhuid,
haar de voorlaatste morgen.

Schrijver: rosseel eric, 17 mei 2004

eric.rosseeltiscali.be

tweeslachtigheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 958