inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.037):

ANGST TIKT DE TIJD.

Een gang zo lang en zwart
met kille koude muren
waar handen tastend voelen
en ogen in het donker turen.

De geuren van de schimmel
indringend worden opgesnoven
vrijheid die ik zoek
in uitgang ergens boven.

Angst knijpt mijn keel dicht
misselijk maken mij de geuren
op zoek ben ik naar licht
op zoek naar open deuren.

Tastend gaan mijn handen
voelen het vocht aan de wand
mijn borst wordt ingedrukt
knellend met ijzeren band.

Het voelt of een hand
mij langzaam verstikt
schreeuwend zonder geluid
wordt de tijd weggetikt.

Schrijver: Moeke
Inzender: Janny, 2 juli 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 706

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)