Netgedichten

netgedicht (nr. 5.115):

de reiziger

de reiziger staat stil
hij overwelft de gehate vlakte

hij wikt de taal van zijn herinneringen
het lied des vaderlands

de reiziger leeft in gemeenschap
met uur, dag en tijd

hij groet de nederige passanten
en de bloemen aan het venster

loopt gezwind over het water
peilt de weemoed van de vissen

hij bezielt geen plan
stuurt geen kudden

hij gooit de teerlingen
volgens de regels van het spel