Netgedichten

netgedicht (nr. 5.736):

Maïsoogst

Op de laatste dag van september
begonnen de machines te ratelen.
Zij vraten gangen in het maïsveld
en legden huizenstroken bloot.
Als reuzeninsecten gleden zij
onstuitbaar over de akker.
Een vreemde angst
zocht langzaam zijn weg in mij:
zou na het verdwijnen
van de geelgroene stengels
de wereld aan mijn achterdeur
nog herkenbaar zijn?
Het geratel rukte nu
ongehinderd mijn hersens binnen.
Wat bleef er anders over
dan via de voordeur
de straat op te vluchten
waar ik slechts op het nippertje
de truck met maïspulp ontwijken kon.
Verder hoorde ik gelukkig
herfstvogels boven het
nu doffere lawaai uit.