Netgedichten

netgedicht (nr. 6.017):

herfstten in het rijke rood

ik zag de
knoppen botten
je prille lente
was zo groen
je bloeide open
keek verwonderd
naar al het nieuwe
bloosde diep
om het te doen

mijn handen
streelden in een
zacht gebaar je haren
je ogen zomerden
volgroeiden lente
en in de warmte
van onze armen
verstrengelden we
heel teder tot een paar

we herfstten
in het rijke rood
dat volle oogst
tot leven brengt
en kleurden in
elkaar het mooie
van seizoenen
wachtend op
wat winter schenkt

we missen licht
in deze grauwe dagen
terwijl feesten liefde
en plezier aandragen
toch zijn wij herboren
in het afgelopen jaar
en als de koude eindigt
staat er weer een nieuwe
lente voor ons klaar