inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.096):

Fluister zandkorrels .....

Neem mijn gewonde hart mee
fluister zandkorrels
zachtjes in mijn lange
blonde haren en proef
het leven in verwoestende
golven, die koppen tegen
de wind in naar het duister

als deze nacht voorbij is
wandel ik door de duinen
naar het licht en wacht daar
op de zon die mij roept en
samen met haar ga ik op in
vergetelheid, geen zandkorrel
zal weten wie ik ben of was ...

Schrijver: metha, 25 december 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 471

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)