Zelfbeklag

De dansvloer knarst
Onder het hees gebulder van narren
Die het jaar uitzwaaien

Ze zit op een barkruk genageld
En toch wrik ik haar los
Met een koevoet als het moet
Draag haar naar de grote markt
Til haar op de hoogste sokkel
Waar de helden van de Gulden Sporenslag tronen

Meer en meer krimp ik in een huls
Dolend van deemoed
Vind ik de vijver in het park
Buig over de spiegel
Die rimpelt rond de dobberende eend
En herken daarin iets om van te gruwen

Een galsteen die naar de bodem zinkt
Een schurftluis met krieuwelpoten
Een man die in zelfbeklag verdrinkt

Hij verdient een verkwikkende trap
Onder zijn edele onverzadigde kloten

Schrijver: Wim Veen, 2 januari 2005

wim.vandeleenetelenet.be

galsteen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 866