inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.398):

Kompas

Het licht kijkt glazig in ’t avondrood
de nacht verwacht en slaat
het leven dood.

In de woestijn
knaagt een kale rat
aan dorrend vlees, dribbelt
door een vaag visioen.

Er dreigt een storm
en het donker verzandt
in ademnood,
verliest haar grip.

Een eenzame gier aast
blind op niets, geen zicht
geen speling van het licht

en wie is daar
zo verdwalend in de nacht
een ik een jij misschien?

Een licht weerkaatst het ochtendrood
ontwaakt en weerspiegelt de wereld
in het groot.

Schrijver: Edwin van Rossen, 3 februari 2005


Geplaatst in de categorie: wereld

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.042

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)