Netgedichten

netgedicht (nr. 6.516):

PERSPECTIVISCHE VERTEKENING

Het gemeentekantoor, schepping van
Gunnar Daan, verwelkomt mij gesloten.
De draaideur staat vijandig vast, hand
naar deurbel gestoord door schuivend

geluid. Sesam opent zich, slokt me op.
In de grote muil sta ik steels, onwennig,
naar werkenden te kijken, druk lijkend,
mechanisch handelend, met vingers

trommelend op tafel, telefoon voor oor.
Ik observeer, wend me tot baliedame
die mij opmerkt, als ik m’n mond open
doe. Ik kom voor … een ogenblik a.u.b.

telefoon geeft door: bezoek voor ……..
u wordt zo gehaald, contact verbroken,
mechanisch handelen geluidloos hervat.
Met gezichtsuitdrukking afgekeken van

gemiddelde begrafenisondernemer word
ik begroet. Binnen een klein kwartier
doordrongen van opties en varianten,
mitsen en maren, prioriteit, lang en kort.

Als de draaideur mij geruisloos uitspuwt,
stel ik orde op zaken in mijn chaotisch
hoofd. Tel tot drie, sluit de ogen, zie
de finish als fata morgana, neurotisch.