Netgedichten

netgedicht (nr. 7.157):

eigenlijk

in wezen ben ik een vogel
en scheer ik over het schoolplein
hoog in de vlaggenmast
kunnen ze mij niet raken

ik kijk toe op hun gedoe

later krijg ik wielen
en rijd als een Flintstone
overal tussendoor
met vuile voeten

who cares?

en heel, heel af en toe
kruip ik in mijn holletje
als een paracetamolletje,
sterf een beetje, sterf
allemaal