Netgedichten

netgedicht (nr. 7.186):

Toscane

Toscane
als een groet aan de platanen
teruggesnoeid tot op het hout
de dikste uitwas willig
reikend naar het verre nergens

Toscane
kan er mij in eeuwen wanen
in het spel van leven en de tijd
soms triest dan weer verblijd
gericht op God en eeuwigheid

Toscane
met zijn files op de autobanen
tussen droom en zakelijkheid
als ruwe steen achter een sierlijk masker
vooruitgang moet waar gaat dat heen

geen tijd Toscane
voor meer uitleg of voor ledigheid
groet aan jouw platanen
hun groene hoed

wij hebben haast Toscane
gegroet!