Netgedichten

netgedicht (nr. 7.554):

Zomer '05

Zomaar een hittegolf
In mijn lijf, in mijn tuin
Dat was het meisje dat Zomer heette.

Ze rookte. Ze zoende
zo lekker, dat zeker 2 jaar
nadat ik gestopt was
ik altijd nog smachtte
naar haar ziltroze tong.

En de smaak

was ongenaakbaar.

Zinderende Zomer
met je vleugels, je vreugde
je visie, je zorgen
Je was het gewoon.

Ik smeekte je doe me maar
breek of bedoel me maar
bijt in me voel me maar
strip me to the bone

daar het einde te vroeg kwam
dat de herfst haar intrede deed
of mijn verlangens naar Zomer
absurd obsessief overkwamen

valt best te begrijpen

Maar de Geest van Herinnering in zijn beste uur
duwt dubbele noten als krakende huurbare boten de deur uit.
Terwijl Zomer in een woord of twee

of drie

ziltroze hittegolven spuwt.