Netgedichten

netgedicht (nr. 7.591):

Groeven

Langzaam vouw je
morgen open en laat
gisteren heel stil
achteruit lopen

zachte handen
tillen mij op
wiegen vandaag
in slaap terwijl

de laatste droom
haar tijd verslaapt
zwijgen muren in
alle talen zelfs

de spiegel aan het
plafond doet na een
laatste knipoog haar
stralende ogen dicht