Netgedichten

netgedicht (nr. 7.603):

Wal van de tijd

De wankele wal van de tijd
gebouwd op de grens van ons leven
draagt planten en bloemen die geven
wat troost aan een wereld die schreit.

Zijn stenen, gekleurd en geleid,
langs grillige lijnen geweven
vertellen verhalen en geven
gedachten aan vreugde en spijt.

De weg rond die wal vol met hoop
laat zich door de zon graag verlichten
terwijl ik mijn levensweg loop.

En tussen de muur die kan zwichten
als liefde weer roept voor een doop
schrijf ik deze woorden in dichten.