Netgedichten

netgedicht (nr. 7.752):

Glazen ogen

Een ritmisch kloppen
op het raam haalde
mijn gedachten even
van hun plaats af

zwevend verplaatsten
zij zich richting venster
waar de regen het zachte
kloppen begeleidde

het was een nacht als
ooit die andere nacht
lang geleden alleen
stond ik toen zelf op

zag in het raam dat wat
ik nooit meer wilde zien
twee lege ogen koud en hard
als glas, doorschijnend glas

Schrijver: metha, 15 juli 2005

methaoudshoorn

msn.com

Geplaatst in de categorie: emoties

Glazen ogen

3.0 met 8 stemmen

598

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: hebus
Datum:: 17 juli 2005
Email:: herman.buysgmail.com; Glazig kunnen mijn woorden niet zijn. Ik las je door een venster maar spiegelschrift kende ik in je niet. Je letters staan er, blinkend, in me.

Geef je reactie op deze inzending: