Netgedichten

netgedicht (nr. 9.247):

in het spinrag van de nacht

het is nooit stil
er is er altijd iets
dat zich wil laten horen

wil laten weten
dat het geboren is
stilte is gemis

schraap een gat
in het spinrag van de nacht
verbaas het duister met geluiden

fluistert kom erbij
we willen jou omdat jij ons
kunt laten weten dat we leven

het spiegelt in mijn ogen
paradeert in mijn zicht
wil mijn gewicht als leven

ik ga nog niet uit mijn cocon
hun wereld blijft gesloten
houd me even stil en dom