Netgedichten

netgedicht (nr. 9.362):

mijn hond

mijn hond laat mij uit
in feite trekt hij me voort
het is het schuldgevoel
dat mij vaak zo uitbuit

ik zet me dan aan hem te riemen
ja, ook hij heeft zijn rechten
en op de geijkte tijden
moet ik tegen mijn luiheid vechten

vroeger liet ik hem los
en draaide een shaggy
keek dan lusteloos over het water
riep hem dan weer met een fluit
hij kwam direct terug of iets later

o, daar is die vent met die herder
mooi weer he zegt hij
dat had ik ook al waargenomen
gelukkig liep hij verder

het liefst kom ik niemand tegen
dat houdt alleen maar op
nou ik kan je een ding zeggen
mijn konijn doet niet moeilijk
een keer per dag wat korrels en water
om zich daarna weer neer te leggen