De mannen namen elkaar flink in het ootje; met tongen sneller dan louche Bert schilderen kon, vlogen de stoutste woorden rond. Ik zou m’n kont ermee afvegen, zo de zon ook die zonde begon bij te lichten; deze gatten laten zich niet dichten door het vuur in de ogen van aardse duivels die censuur plegen, als zijn zij fascisten in de puurste…

Lieflijke Havenstad!? Vlissingen, Vlissingen Bruisende branding en geen duplicaat Waar in de raadzaal de Hemelbestormende Lilian Janse haar Mannetje staat…

Leiders van het wereldbestuur smullen in de paleiszaal van zeer uitgekiende spijzen waarbij roerige woorden over dreiging geweld verlangde vrede vallen glazen edelste wijn omvat door handen vol spanning dansen met luchtige bogen de fraaie kelken slaken klokkende kreten als gesmoorde fazantenroep geurig golvend bezingt…

de Querulant in Optima Forma kwam achter de Coulissen op de Poppenspeler af gebeend ‘blijven uw Motieven wel zuiver het Volk blijft graag gespeend van uw Huiver!’ de naar binnen buigende Bogen van ’t Theater van de onmogelijke Dromen als Ribben die breken onder zeer geanimeerde Handen zullen de Omkeringen als Duinen de Vloed aan…

De schaakmeester dacht te winnen met wit maar verloor zijn grip op de wilde merrie de vrije löpster en de torens werden stille relicten molens zonder vier wilder dan wild in het rond malende wieken ook don quichot is nooit tot zijn bestemming gekomen Zwarte magie heeft in ongedachte clairvoyance gewonnen van de schijnbaar…

de Donder knalde door de Cloud ’t was aan Zeus wel toevertrouwd de Aarde te laten schudden en beven de Kuddes sloegen toch wel op Hol de Malden stroomden vol Vulkanen begonnen alvast te roken allen vreesden ‘n verzengende Tsunami en niet iedereen was nu al Zen genoeg om te vallen als ’n ware Anagami Klotho stond op voor de angstige Menigten…

in ’t hart van Katoren klonk eens zijn stem een koning zonder kroon, maar met een pen hij schreef van Oorlogswinter, koud en zwaar of een briefgeheim, verborgen en klaar zijn Pjotr vond zijn weg in Siberisch land, de kunstrijder gleed elegant over het ijs Oosterschelde windkracht 10, een stormachtig verhaal de kloof tussen mensen vormde zijn…

Ze zeiden staalhard en licht unverfrohren: 'wat tekenen zijn van veroudering zijn op zichzelf an sich nog geen bewijzen van incapabel zijn, althans mentaal minder goed denkend, ofwel onbekwaam', aldus oud-medewerkers van Joe Biden vertrouwelingen naaste adviseurs Dat wat voordien een kwestie leek te zijn van half seniele senioriteit…

Wantrouw al die grote lieden die luidkeels pretenderen namens het volk te spreken zich wentelend in waarheden die coöperatief mee wentelen zelfs feiten willen zij dicteren in hun protserige preken opdat hun ego wordt aanbeden als ze door de media drentelen wantrouw alles wat ze bieden vroeg volgt de eerste klap voor de zwakste…

in ‘t voorjaar van vijfentwintig, fris en nieuw bracht Schoof zijn nota, koud en zuur een document vol plannen en bewuste keuzes maar de Kamer dacht: “Dit is schone schijn?” de lastenverlichting die blijft nog even uit hoewel werken zou lonen, beloofden zij luid een akkoord vol beloften, vers van de pers is zo verworden tot een koude douche…

De dromerige diepte van oude verhalen in bonzende trommels en de weemoedige luit in verborgen straatjes In deze nacht droomt Asmae over de glanzende feestjurk van haar grote zus en smeert Samara haar kinderlippen rood In een andere droom in dezelfde nacht stampen laarzen op vermorzelde dromen in de aardedonkere nacht Nachten…

Er is niets te eten in de keuken van Karel Frank Wachter geboren hier in de stad en vorige winter overleden We boenen het aanrecht gemaakt van zijn grafplaat Er zit nog geen krasje op De kist waarin hij lag hebben we geruild voor spek en bonen De tijden veranderen maar ongelijkheid niet hoeveel marsen we ook lopen naar het Grote…

de hebzucht maait met wilde armen de zorg voor het zijn met groteske gebaren in de wind op dode wegen woekert de hebberigheid naast het platte zelfbelang de beknelde ziel in isolatie hapt naar adem niet elke lente is oprecht als de de zon loodrecht boven de evenaar staat…

Wie zal stenen gooien naar hen die weerloos zijn hun machteloosheid ontplooien in sadistisch venijn. Zwelgend in zelfwaan en macht de hele wereld commanderen hebben ze zwakte veracht zullen van eigen fouten niet leren. Ze staan gereed stenen te werpen naar hen die voor vrede leven terwijl ze woorden met dreiging scherpen tillen ze geen…

een zeer louche sujet een foute clown in de States Vladimir D. Trump man van pluche en praal een vileine miljardair botst glijdt uit loopt mis gewetenloos wreed zie zijn handlangers schreeuwen juichen en buigen alles is te koop the gods may throw a dice, toch? winners take it all imperialist sloper van het eerste uur Vladimir D…

ze zwaaien met woorden als wapens van trots een plots dreigement hier, een scheldwoord daar kleuters in pakken, met stropdas en macht achter hun blik schuilt enkel domme kracht ze retweeten hun roem, zoeken applaus bouwen hun ego met blokken van drijfzand rede en verstand liggen buiten hun bereik waar kinderen leren van fouten falen zij…

Witte engelen zingen wiegend over ons: over verdeeldheid.…

Democratie, tem je goede bedoelingen - ze zijn nu TOPZWAAR...!…

Dag Ilie, goedemorgen Romanescu u vraagt zich misschien af, wie is die vent uit Boekarest, is hij van 't parlement? dat klopt! onthoud die naam: Calin Georgescu Wij zijn een slavisch volk, ik heb vertrouwen in onze eigen kracht, ons vaderland is sterker dan de lange rechterhand van Brussel, met u wil ik verder bouwen en strijden met…

Er woedt een zware storm op de noordzee het schip van staat loopt zware averij laatst schoof een boot uit spanje nog langszij 'quo vadis? riep niklaas, kom met ons mee!' "Quo vado? 'k lig net voor de goede ree we varen zo weer volle kracht vooruit vier kapiteins op een solide schuit ik doe met mijn drie zetels best nog mee…