Ja, sporten is de ware eau de vie in dit geval het oosterscheldewater met westenwinden hengstend op je tater een knollenland van fietserspoëzie Zeeuws meisje werd uniek przewalskipaard: parmantig, onbeteugeld, stevig frame met pegazussen als de kroost van Heem in rengalop op ’t stalen ros Beyaert (maar díe legende redde het toch niet…

Pas in de verste verte ligt het eind dat zo vaak veel te tijdig wordt bereikt, want plots een steek, besef, de Kneet bezwijkt net als hij met zijn vrienden lekker treint In één seconde komt alles voorbij: Parijs, de gele truien, valpartijen, het wereldkampioenschap, de kasseien, de stratenmaker was een echte kei Zijn vindingrijke tong zat…

't Was spannend fans, maar eindelijk dan toch Het lag een beetje aan die safetycar Maar ach, ik was dit jaar the best - by far! Met Lewis op de knieën, in mijn zog Aan zachte banden heeft het niet gelegen Al kon Mercedes zijn protest niet laten Het mocht het Duits juristenteam niet baten Echt, op mijn zege rust geen vloek maar zegen…

Het onderlijf schrijft haast een manifest, terwijl vanuit de lucht, gezeten op een wolkje God en Satan nog eens Job zijn kruisweg over willen doen. De test betreft nu Hennie op zijn wielrenfietsje. Vanuit de hoogte gooit het duo bak- ken sneeuw op d’ aardse modder. Ongemak- kelijk befietsbaar. Stammie denkt nog: Nietzsche die had het over…

De rug kromt zich wat ronder op de fiets, Pontoni en Bramati irriteren, zo’n tikkie tegen ’t wiel, wel twintig keren, Bart denkt ‘spaghettivreters’ … of zoiets Pontoni tikt dan nog een keer en ras geeft Bart een buitensporige dot gas en scheurt dan vlammend door de Brennerpas, althans als het niet in Atlanta was ... Minuten voor de rest…

Aanvaard de gift van lijf en energie De dunne bandjes houden dapper stand De zwaarbevraagde spieren staan in brand Het samenspel van ham en kuit en knie De rug kromt zich wat ronder op de fiets Het onderlijf schrijft haast een manifest Het bovenlijf een schaduw van de rest De wind, de weg, de ijver, verder niets De benen lopen vol met heilloos…

De kosmos leeft hier in dit stadion essentie en perfectie tikken tiktak ineens een aanloop en dan na een flikflak volmaakt rechtop als een acrostichon onmiddellijk de weverspirouette roemrucht gemaakt door excellente Sanne illusie van gemak, een radslagspanne gevolgd door overslag, de loftrompetten eerbiedigen het bovenaardse draaien vrijmoedig…

Oh Hermes! Oh Mercurius! Oh Zeus! Aanvaard de gift van lijf en energie Ja, sporten is de ware eau de vie Met lange halen ben je sneller thuis Oh helden en heldinnen! Euforie! Geconcentreerd met achtergrondgeruis De focus op de bal en kat en muis Het komt nu aan op kracht en strategie Passievelingen: komt uit uw fauteuils! Verliezen? Dan…

Er wordt gescoopt, gewokkeld en geflatst en dan: helaas de bal treft weer het net, die keepster, nee, die is niet je-van-het. ‘Zeg Jo, ’t zou fijn zijn als je ons eens matst.’ Zegt Jo: ‘Oké, ’k ga onder ’t latje staan.’ ‘Zeg Jo, geef mij je bril maar, ik bewaar dat ding.’ Maar Jo zegt: ‘Op mijn hoofd geen haar die daar ook maar aan denkt,…

De zolen piepen op de rubbervloer, ke-Doenk, ke-Doenk, ke-Doenk, een Akerboom van een vent die als hij weer eens flink op stoom kwam echt elke pot door zijn gescoor bezwoer Dat ‘kwam’ rijmt niet zo mooi op ‘van’: wat krom, dus nee: de schoonheidsprijs verdient het niet, dat brengt ons weer bij Kees, want als hij schiet is ’t altijd raak en…

De focus op de bal en kat en muis, als point-guard ben je spil van spel en spul, die rol die gaat gepaard met veel gebrul, de nummer één: van alle markten thuis Ondánks geringe lengte stak ons Tan met kop en schouders boven allen uit, dit kikkerland te klein, dus richting Zuid, de spelersbus die stopte pas in An- dalusië – dat ligt ergens…

Het stadion dat zindert en trembleert, want Ajax komt de Hertogstad bezoeken, de Amsterdammers zullen heel hard vloeken om wat de held zo dadelijk presteert We schrijven ’t jaar des Heren drieëntachtig, beton en staal zijn grijs als bui en lucht. de eerste helft voor beide onbevrucht, maar na de rust wordt Wimpie oppermachtig Een pass op…

Oh Hermes! Oh Mercurius! Oh Zeus! Oh Nikè! Oh Athena! Ah-phrodite! Die voor U staat, behoort tot de elite De ring en de arena zijn ons huis De ringen van Olympus staan symbool Voor alle mooie mensen op dees’ aard Of je een baardje hebt of hebt gebaard We hebben power en we hebben soul De olie op het lijf weerkaatst de zon Vandaag staat…

Passievelingen: komt uit uw fauteuils! Marcheer naar herberg, dranklokaal of kroeg Het kan nog even door, het is nog vroeg Doe rustig aan, verzamel navelpluis Het hele leven spelen wij een spel Ja, deze waarheid geldt dus ook voor ú mens We zijn geen Homo Sapiens maar Lúdens In ieder samenzijn huist een duel De strijd wordt op een tafeltje…

‘De ring en de arena zijn ons huis, ’t parcours zo eigen als mijn rijbroekzak, rivalen die ik zo in hoeken kwak, het winnen went wel, wapenbroeder’, fluis- tert Anky bits in ’t oor van Salinero. ‘Wie ben je, Ank, en waar?’ vraagt S. zijn baas, ‘Een gaucho op de pampa? Nee? Helaas! Of Spanje dan, dan ben je caballero of cowgirl in de States…

De vlam die flakkert, fluistert poëzie jouw naam het zachtst gesproken, ’t vaakst gehoord, godinnen barstten haast van jaloezie, Apollo, Zeus, door j’ heerlijkheid bekoord Zij trachtten jou al eerder op te halen, als vrome Ikaros viel jij ter aarde, waar zij je van je dartelheid bestalen, bescheiden restte jou het lot t’ aanvaarden ... Olympos…

Oh Hermes! Oh Mercurius! Oh Zeus! Hier lig ik dan in dit Romeinse bad. Oh Tyche! Niet gepiest en toch zeiknat, maar nu: ik sprankel als een spaatje bruis Door noodlot werd ik paralytisch, maar (Het volgende dat zie ik graag ge-airquoted) “Ik kwam en heb ge-luctor et emergo-d”, want ópgeven? Mijn hoofd stond daar niet naar! Hier lig ik dan…

Voor alle mooie mensen op dees’ aard zijn ereplaatsen in het paradijs waar jij je aan een troostentafel schaart, aan ’t einde van een o zo zware reis Het aardse leven stelde j’ op de proef, het werd je stuk bij beetje afgenomen hoe diep de kuilen ook die ’t noodlot groef wilskrachtig bleef je opstaan, bleef je dromen Sjalóm en vaar bergóp…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Donkere wolken in de Balkannacht Boven op de grote Zwarte Berg Speelt Sinaasappel met een voetbaldwerg Het veld is hard, de focus boterzacht De smaak van sinas wil niet overtuigen En citrus valt, loodzwaar en zonder kracht Voortijdig door de mand; wie 't laatste lacht Kan dinsdag na het eindsignaal pas juichen…