Van de hoogste top kwam ik gevlogen door de blauwe lucht gegleden In mijn euforie tot duikvlucht bewogen raakte ik de grond mijn lichaam bijna gebroken Het dal glooit omhoog en reikt tot in de bergen weer strijk ik mijn vleugels glad om hemelwaarts te stijgen…

Als straks de bomen weer gaan bloeien en er twijgen komen aan de stam dan bloeit er hoop in menig hart gekweld door smart die plotseling kwam Dan durft men weer te denken aan de tijd die komt en aan het leven dat soms zo onberekenbaar en vreemd wreed neemt Maar ook kan schenken en kan geven…

Een kaars licht op vonkt hoop in donkere kamers die zwijgend vertranen Een kaars licht op schenkt opnieuw vertrouwen in sombere tijden dragend Een kaars licht op evenals de glimlach die opnieuw ontwaakt…

Zij heeft zo’n lief gezicht, zo’n slanke taille, zulk ragfijn haar, en borstjes nog zo pril. ‘k Ben vijftien jaar, en wat ik van haar wil staat op mijn hoofd in hormonale braille.…