(n)ergens thuis
met een huis vol kinderen
blijft zij bidden voor het betere
dat hij als man en vader
haar en hen niet geven kan
het hoofd omhoog ondanks alles
zingt zij haar dapper lied
steeds het betere hopend
dat eens haar wereld keren zal
toch lijkt het telkens weer
dat ze nergens schuilen kan
dat geen plek te vinden is
waar zij en haar kroost veilig zijn
steeds blijft zij vertrouwen
dat als alle dingen onder de zon
zij de weg naar het licht vinden zal
zoals de satellieten in het heelal
wetend dat hij blijft komen
steeds opnieuw voor meer
met het gat in zijn handen
die op haar deur blijven slaan
eens weet en ziet zij haar kans
zal zij met haar bange kinderen
niet hier meer hoeven wachten
maar weg in veilige haven zijn
al lijkt het zonder uitzicht
alsof ze nergens komen kan
waar het welkom thuis zal klinken
schreeuwt haar hart hardop
als alle dingen onder de zon
zullen wij de weg vinden
als alle dingen onder de zon
zullen wij eens het leven dansen
doodkorte.nl
Geef je reactie op deze inzending: