inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over natuur

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 3.738):

Als de regenboog ademt

Herfstig licht breekt zacht
regenboog kust de nevel
morgen ademt kleur


Als dauw vochtige aarde
innig omhult en gouden zonlicht door
nevelen breekt, als zilveren druppels die de herfst
streelt, als een regenboog die voorzichtig ademt in de vroege morgen.

Als een brug van kleuren
die het oog streelt, een zachte melodie
die tussen wolken zweeft, een wonder dat de wereld
even stil laat staan, waar elke straal het hart teder beroert en verwarmt.

Als licht in tinten fluistert
over lichtgevende velden, een trilling van
vreugde die de dromerige ziel raakt, een moment dat
ademt tussen kalmte en wind, een glans die op de huid van gedachten ligt.

Als langzaam de boog vervaagt
in nevel en stilte het vredige weidse landschap
opnieuw omhelst, blijft slechts een zweem van vuur en kleur,
een zachte echo van de ochtend die het hart teder raakt en kostbaar houdt.


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 22 november 2025


Geplaatst in de categorie: natuur

2.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 120

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Drost van Dassenburgh, gisteren
Ga je nog eens wat anders uit je adempen toveren, CB? In godsnaam!
Maxim, gisteren
Welk een baarlijke nonsens, Catherine.
Wanneer ga jij nou eens ECHT dichten?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)