Samen met jou hand in hand, Op blote voeten in het zand Langs de branding op ’t strand, Van ons mooie Nederland. Meeuwen vliegen krijsend rond Onze hoofden. Af en toe duikend In het zand of ’t water van de zee, Rallen rennen langs de waterkant. Op de vloedlijn bergen schelpen, Zeewier, schuim en ’n enkle kwal, Plastic flessen, netten…

Druppel op een hoed wereld weerspiegeld in klein stilte van de herfst Eerste traan rust op een dor blad. Hij glijdt langzaam naar de rand en blijft daar even hangen, alsof hij luistert naar het zwijgen van iets dat voorbij is - een stem die nog nadraagt tussen de bomen. Daarna volgen anderen in een ongekend ritme. Ze dalen neer op mos…

Een herfstwind fluistert groen blad luistert even mee tijd om om te slaan Elke kleur spreekt tot mij met een zachte stem, nog vóór mijn ogen haar werkelijk zien. Het goud van het blad beweegt door mijn borstkas, en ik adem trager, voel de wereld in mij verschuiven. In de ochtend ademt het licht haar eerste toets over dor blad, over tak…

Waar licht water raakt ontwaakt even het leven en keert weer tot rust Het water ligt kalm, maar leeft in elk licht dat het vangt. Een blad drijft langzaam voorbij en verdwijnt zonder spoor. De stroom herinnert zich niets van wat het aanraakte - juist daarin wordt alles heel. De oude bomen buigen licht onder hun eigen gewicht. Hun schaduwen…

Wat is er over van de ruige wildernis die in haar jeugd zo woekerde rond groene landerijen alles lijkt keurig aangeharkt zelfs tijd wordt niet vergeten het land opnieuw ingericht geasfalteerd en volgebouwd komen er nieuwe berichten over natuur die niet standhoudt omdat de mens geen grenzen kent in zijn hebzucht om te blijven wat is…

lang kan ik zitten kijken naar deze boom in ernstige verkleuring van de herfst vol twijfel nog hangende en al afvallende bladeren vergeeld of als fout oranje tuimelend naar vuil bruin waarbij zij doorrotten in de meest ranzige plassen jonge zwakkere twijgjes trillen maar mee in elke opgeblazen wind om niet direct…

De stille meren van het groene eiland blinken soms op zijn dan weer dof denken vol verborgen geestdrift aan volksvertellingen welke eens om hen heen klonken in vredige heuveldalen grazen en drinken schapen bij een vrolijk kabbelbeekje terwijl de grashellingen danken voor de jonge verhalen over Tom Poes en heer Bommel die zij steeds…

De ziel van een boom groeit wortels zo natuurlijk klimt dan naar de zon In stilte ademt hij het licht dat tussen bladeren zwerft; wortels luisteren naar de taal van het grondwater. Tijd beweegt traag door zijn vezels heen, als herinnering zonder begin of einde. De seizoenen schrijven hun letters in zijn bast; elk litteken draagt het gewicht…

zwak geruis overwaarts met de brede slag het gevorkte teken van de herfst bepaalt de tijd in eigen beheer tegen de hemel van october de koers is in volledige rust met het zwak gegak vooraan over de matte hemel met de trage spoed inbegrepen de gestrekte halzen lome peilen aan het lijf achterwaarts stijf opgeborgen in de verenhuid lang…

Kleine paddenstoel buigt onder oude bomen leven fluistert stil Geworteld in het vergeten van tijd, ons ruisen leest de wind als geheime namen. De maan bewaart onze zilveren dromen, de aarde fluistert haar tijdloze verhalen door onze wortels. Ondergrondse draden raken elkaar zacht en traag, dragen slapende herinneringen van steen, regen…

Zon der rechtvaardigheid Oorsprong des levens Glans van het eeuwige Licht in de duisternis Allerverduldigste Minnaar van zuiverheid Waarheid en schoonheid en eeuwige wijsheid Minzame hoeder der broeders van zonden van stenen des aanstoots van ledigheids oor kussen listen des duivels van onkuise deernen en vallende vrouwen Zon…

Verdord herfstblad rust nog even aan de tak vast voor het loslaten Ochtend strekt zich uit over de velden, mist wiegt de bomen zachtjes heen en weer, en elk vallend blad fluistert over het loslaten dat de weemoedige herfst onvermijdelijk brengt. Dauwdruppels glinsteren op een spinnenweb, teer en kortstondig, en ik blijf staan, luister…

zelden weet iemand hoe mooi het grazen van de schapen klinkt wie zag de rijzende zon boven een nevelige heide waar witte stipjes vreedzaam scharrelen in pril ochtendlicht zij weet hoe hecht een mens kan zijn met 250 schapen op een heideveld zij weet dat slechte dagen nodig zijn om van de mooie te kunnen genieten…

In riet dat zacht de waterkant omarmt, waar zon en wind elkaar beminnen, verbergt zich stem en ziel zo teder, een vogel klein, maar groots van binnen. Hij vlecht zijn nest van dunne draden, van riet en pluis, een wieg zo fijn, waar leven wiegt in groene schaduwen, een schuilplaats aan de waterlijn. Zijn zang is niet van groot vertoon, maar…

boven in de beuk de gepluimoorde ransuilen in de schemering verlaten zij met geluidloze vleugelslag na elkaar het nest de oude treurbeuk telt elke nacht de uilen bij terugkomst na de jacht de winteriris wacht op een warme dag…

Drempel van takken de stilte nodigt mij uit nieuw licht in de lucht Het pad opent zich stil onder mijn voeten, de aarde ademt in zachte geuren van mos en vocht, een fluistering van verbondenheid trekt door mijn lichaam en maakt mij lichter. Bomen buigen langzaam met hun kronen, hun wortels diep in de bodem verankerd, terwijl hun beschermende…

De lijsterbessen zijn rijp zanglijsters zie je amper oranjevruchten uit de rozenfamilie vogels die nu snoepen... Verende takken buigen... straks kleuren de bladeren geeloranje tot rood crémewitte bloemen ontwakend in de lente, veelvormige tuilen die opnieuw bessen dragen..…

Golven kletsen tegen rotsen, schuim schuift over het strand, en wind trekt strepen in het water. Meeuwen schreeuwen om wat spijs, schepen wiegen heen en weer en de horizon ... blijft eeuwig grijs.…

Gefilterd zonlicht het bos opent zijn geheim mijn hart volgt het pad Traag wandel ik langs het pad, waar dauw nog glinstert op de bladeren. De lucht draagt geuren van mos en frisse aarde. Een merel zingt alsof hij mijn gedachten kent, en ik adem dieper, alsof tijd oplost. Het zachte ruisen van bladeren is een taal die ik herken. Glinsterende…

Langzaam opent zich een bloem draagt stilte en kracht hart klopt in de wind Soms voel ik hoe mijn huid de wereld nauwelijks filtert, elk detail brandt zich in mij in. Dan zoek ik de troost van een knop die nog gesloten is, een belofte die ademt in stilte. Een roos weet dat groei niet een haastige beweging is maar een wachten, een luisteren…