Netgedichten

netgedicht (nr. 9.599):

de tijd is uitgemeten

zacht klinken de seconden
de klok is blij
en wijst in uren aan
hoe ver het is
in vrolijk jou en mij

de tijd is uitgemeten
maar de wijzers
weten niet hoe ze
ons gaan stoppen in
het dansend liefdeslied

een koster in zijn
zomers korte broek
bengelt traag wat
donkere slagen in
een late avondgroet

jij bent lente daar
waar winter vriest in kou
de klok staat stil
omdat ik van je houd
en jou alleen maar wil