de mens alleen

de tijden glijden
als korrels
op geblazen stranden
door mijn hand
eeuwig verzanden
dromen
in het niemandsland
waar alle tranen
zonder merkbaar
teken van verre
een bel of rinkel
het is verlaten

schoonheid
van eenzaamheid
adembenemend
de tol
in het hersenhoofd

Schrijver: jos zuijderwijk, 5 maart 2006

zuyde038planet.nl

eenzaamheid eenzaamheid kan ook eenzaamheid hoeft ni

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 10 stemmen 1.081