Netgedichten

netgedicht (nr. 10.225):

het trollenkoor en gnoomorkest

jij puntmutst mijn bos
ik tover kabouters
uit hoge bomen op mos

hang elfen vleugels op de rug
draai de wereld zo een
kleine kwartslag terug

de wind is weer vrind
spreekt met veel stemmen
maanstralen landen in zacht verwennen

vuur speelt dartel
zonder branden en magie
vonkt glitters aan de handen

liefde rolt haar loper uit
het trollenkoor en gnoomorkest
speelt zacht daar komt de bruid

in de narcissenregen
kussen we elkaar toverfee en
prins zijn eindelijk een paar