mijn gracht

ik slenter langs de diepe gracht
aanschouw al wat mij ontmoet
niet alles komt dan binnen
zo ik graag zou willen
de werkelijkheid heeft ingeboet
het grootse zou mij zwaar doen tillen

zo ga ik vaak hier mijn weg
soms verdwaald in gedachten
een plek van overpeinzing
van denkbeeldige krachten
die mij doen verwonderen
over het palet van water,
groen en keiensteen
hier overdadig aanwezig
en mijn gemoed doen verzachten
tot vrucht van genegenheid
voor mijzelf en menigeen

in het water weerspiegelt mijn wereld
eindeloos blauw met lichte schaduw
doorkruist door luie eenden
die wegdrijven naar de stuw


zo, denk ik maar
ook ik voer mee met het water
een intens levensgebaar
waarin ik word meegezogen
nu, morgen of later

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 2 april 2006

julius-dreyfsandthotmail.com

gracht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 407