Netgedichten

netgedicht (nr. 10.575):

ik zwijg

ik zwijg
dat is mijn part
slik slechts even
als jouw ogen schouwen
en je lijf schokt
in een bevende smart

al heb ik weet
van diepe dode grachten
en luchten
zo zwart als roet
mijn ziel kent nimmer
het verstild smachten
dat jou
vereenzamen doet

maar ik zie ook
jong lente groen
in alles ontstaan
als een aardse zoen
die jou uiteindelijk
niet zal ontgaan