Netgedichten

netgedicht (nr. 10.591):

wacht een wolkje af

ik zit hier
in mijn blote bast
wacht een wolkje af
maar voel je vingers
dartelen op mijn huid
eindelijk komt ook de lentezon
voor licht en warmte uit

we zijn een lange weg
gegaan de eerste jaren
in vol leven hebben elkaar
zoveel gegeven kom kijk
niet om zie vandaag de zon
die schaduw doet verdwijnen
en toekomst laat verschijnen

laat het licht
van morgen je bevrijden
de donkerte bestrijden
die spoken oproept in je geest
je hebt het vroeger al beleefd
en bent eraan kapot gegaan
dat leven is geweest

Schrijver: wil melker, 5 april 2006

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: liefde

liefde

herinnering

leven

4.0 met 7 stemmen

463

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Fred
Datum:: 5 april 2006; Dit ziet er inderdaad uit als een gerichte actie, al zo'n kleine 20 netgedichten van jouw hand lang. Misschien voortaan alleen een cijfer kunnen geven onder naam en emailadres ? Sterkte.

Naam:: Wil Melker
Datum:: 5 april 2006
Email:: wlmelkerwanadoo.nl; Twee uur geplaatst en al vier vieren.
Iedere dag hetzelfde. Nu de rest van de vieren nog. Mijn dank voor dit dagelijks ritueel.

Geef je reactie op deze inzending: