Rechtdoorzee

ik staar naar het roomwitte schuim
van golven die tegen klippen slaan
de rusteloze zee knaagt aan het land
zonder een voet aan de grond te krijgen

als een ongelijke strijd
vastbesloten onstuimig
bij voorbaat verloren

zeevogels scheren krijsend
langs immense rotspartijen
overstemd door het natuurgeweld
lijken ze enkel lucht te happen

maar in de razende wind door mijn haar
voel ik de adem van de natuur en besef
rechtdoorzee is nooit verliezen

Schrijver: Nina Laverona, 25 mei 2006

ninalaveronahotmail.com

natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 10 stemmen 306