in bloeien voor de dood
in een graf vol bloemen vindt
de dood haar aards bestaan
ze staat een levenlang te bloeien
te wachten op verlaten gaan
je lachte om de snelheid
die botste met beton
het rode bloed dat stolde
na de sprong van het balkon
ontkende de depressie
die je naar beneden zoog
liep weg voor de vergiften
die de ander op je spoog
groeide dwars door muren
schopte tegen normen aan
wist dat het niet lang zou duren
want niemand nam iets van je aan
graaide naar de aandacht
dat het leven je nog bood
versteende zonder warmte
in bloeien voor de dood
Geplaatst in de categorie: liefde