Netgedichten

netgedicht (nr. 11.702):

Overgang

Tussen twee zinnen die bijeenhoren
Een geheel zijn vormt wissel van regel
de overgang schakel naar een verder verhaal
onbezorgde jeugd verhardt zich in de puberteit
tot roekeloos verkennende verbinding
met het volgende station der kennis
het derde station stapt volwassenheid
op de trein des levens nu in volle vaart
de trein ploetert voort over geschonden rails
op weg naar de overgang voor station mid-life
op deze overgang vallen hele wagons af
of laten zich zonder kracht van locomotief
verder rollen van de moeizaam beklommen
heuvel waarachter de gouden toekomst lag
vertwijfeld vragen de passagiers zich af
zit ik in de verkeerde wagon op deze rails
of nam ik als dwarsligger de verkeerde trein
het spoor terug volgen kan slechts in gedachten
wat rest is het spoor volgen over de heuvel
naar beneden tot het laatste station het graf
boven op de heuvel begint de passagier te denken
en te kijken of het spoor aan de zonzijde ligt
of de pech van de achtervolgende schaduw
hem somber het loodje doet leggen
snel of soms in langzame vaart