inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.915):

een rose kijk

met een bleekrode blik
ontwijkt men het zware,
een knik als het waren,
niet op zuiver zien gericht


men ervaart voor een periode
zekere gevoelens buiten proporties
handelt dan vaak ook manisch
verblind voor latere aardse geboden


dit opperste rose genot
wil ik mijzelf nimmer ontzeggen
het zou wellicht windeieren kunnen leggen
maar dat hoort bij het menselijk lot

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 1 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 504

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)