Netgedichten

netgedicht (nr. 12.228):

Blinderen

weet je nog hoe we naast elkaar stonden
op het plein bij het rak laafden wij
aan de Amstel waar we het IJ
van Columbus proeven konden

hij onderbouwde goede raden
die doorregen lagen eer we later
bemiddeld waren rijk als het water
ons kon begroeten langs de kaden

zichtbaar verholen kleuren schonken
glazen zwartwit wonder van de tijd
wij naakten als er dialogen waaiden

oh vreugde als de haantjes draaiden
en wij omsingeld de rotte vis ten spijt
op de zegeningen van blinden klonken