Netgedichten

netgedicht (nr. 12.683):

ogen tekenden voor schuld

ik zag nog
hoe je was
je boog
jezelf overgaf

woorden hoorde
je niet meer
je koos voor stilte
deze keer

in zwijgen
gaf je opening
ogen tekenden
voor schuld

je schouders
waren al gebogen
je houding was
in straf gehuld

voor mij
was alles klaar
een kus een aai
over je haar

ruzies waren
snel vergeten
bij jou bleef er
iets anders steken

later heb ik
pas geweten
hoeveel jij
hebt gegeven