Netgedichten

netgedicht (nr. 12.711):

Een vogel zwevend op de luchten

Vanuit de wagen zag ik
een vogel zwevend
op de luchten
en plots weer wiekend op zijn eigen kracht.
Een beeld van wat het leven
tot hiertoe voor me bracht:
soms krijgen, onverdiend
en onverwacht
en dan weer zelf wat gevend.
Zo leven mogen tussen
de miljarden mensen
die voor en na ons zullen komen,
en even hier zijn, even maar
en toch geroepen zijn tot méér
dan enkel krijgen, zweven, dromen...