kerkhofkruisen
De stille stoet allang voorbij,
een stukje aarde is weggegeven.
Triest blijft het getreurgetij
op stenen zuilen neergeschreven.
Kruisen op het koude kerkhof,
chrysanthemen op de graszoden
mensen denken nu aan de doden
aan pijn, lijden, as en stof
Een akker als tranenaarde
van tijd en dood ontdaan,
maar de eeuwigheidswaarde
blijft hier voortbestaan.
De oude treurwilgboom,
haar dunne blaadjes beven.
Zie hoe de levensdroom
hier is voorbij gedreven.
Zie ook: http://-
Schrijver: tack walter, 13 oktober 2006
Geplaatst in de categorie: emoties