Netgedichten

netgedicht (nr. 13.280):

winterletter

de dagen worden korter
na de herfst, de zomer en de lente
komt de winter aangewaaid
en de deuren in haar straten
worden weer op slot gedraaid

het wordt weer tijd
van elkaar tot in elkaar
behagen en warmte vragen
konijnenkousen op de schoot
en hete grog op tafel
dicht bijeen weer lekker knus

de boeken in de kast
staan op springen
hun terrassen ongeduld
te lang weer op de proef gesteld
wachten ze op het laatste woord
ademloos gelezen of verteld

er waait inderdaad wat
stoof door de huiskamer
en een verliefd stel
op de dool met hun taal
buiten mag het kraken
binnen niet, daar moet het stralen