Netgedichten

netgedicht (nr. 14.055):

Jammerend hout

mijn ingesnoerde leest
kon je niet verleiden
mijn snaren vaker
te beroeren

gespannen wachtte ik
op jouw vaardige vingers
maar jij bespeelde liever
háár g-sleutel

in een zinderende apotheose
fiedel ik haar mijn compositie uit
ik laat me niet kisten
als tweede viool