Tegenlicht

Hoe het licht druppelde
tussen onze bedekte handen
heimelijk weggestopt om de zenuwen
te bewaren waar ze hoorden.

De dag was grauw en tekende
het donkere gevoel van afscheid
verpakt in grote glanzende tranen

onze gedachten alsmaar dwalend over
het wegsterven van voetstappen
en haast vergeten stemmen.

Toch blijft de herinnering levend
aan een onbesproken middag
over winterharten en dode adem

en licht, verborgen licht
dat hunkerde naar vrijheid.

licht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.8 met 12 stemmen 1.179