Netgedichten

netgedicht (nr. 14.159):

Dag en dromen zijn gegeven

Dag en dromen zijn gegeven,
oeverloos ook soms de tijd,
maar waar is de gloed gebleven
van het hart dat - eens bevrijd-

in 't beloofde land mocht leven,
melk en honing vinden daar?...
Och, we zijn zo arm in 't streven
naar wat goed is, mooi en waar.

Maar de wanhoop mag niet winnen
- mensen zijn steeds onderweg -
en al zijn we dwaas van zinnen

Eén toch kent ons overleg,
wil reserveloos ons minnen
waar wij weten heg noch steg.