Nachtgedicht

de avond praat zacht
nog zachter dan je woorden
op mijn lippen

ik hou van die gedachte
van de warmte
in mijn buik

en de lichte voetstappen
die schemer dragen naar de nacht

je loopt mijn taal binnen
en legt liefde
neer

onophoudelijk, zoals
de dichters in
mijn lijf

niets verdwijnt en alles
wordt mooier

in de stilte van
jouw stad vol grachten

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 9 februari 2007

miemakehotmail.com

nachtgedicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 815