Netgedichten

netgedicht (nr. 14.802):

Volwassen worden

ik pel de lagen af
van mijn huid
alsof ik een ui ontdoe
van zijn vertrouwde jas
de trui uittrek,
die moeder ooit
goedbedoeld
voor mij kocht
ondergoed
zuiver ik met Dreft

vellen verdwijnen
één voor één
in de afvalemmer
onder de gootsteen
vinden zij rust
tussen wortelresten
en zuur geworden melk