Netgedichten

netgedicht (nr. 15.358):

De tijden naar Zijn wil gebogen

De tijden naar Zijn wil gebogen

Als jij gaat wordt het herfst en avond
grijsblauw het wild dat onder bomen lacht
eenzaam de vijver glinsterend in de nacht

Stil wordt de vlucht van vogels nog gehoord
als een zwaarmoedigheid die wenkbrauw kroont
ironisch is de grimas die het leven hoont

God heeft de tijden naar Zijn wil gebogen
waar sterren zoeken naar het goedevrijdagkind
en ik jouw leven in de vroege lentewind.