Netgedichten

netgedicht (nr. 15.371):

ochtend gloort niet

reizen in mijn hoofd
na een doorwaakte nacht
is grilliger dan ooit

te snel te veel flarden
gedachten slaan op hol
ontbijt is nu een hindernis
de trein die dendert door

tevreden
ontevreden vrienden,
familie absorbeert aandacht

ouders' zilveren bruiloft
die weer bovenkomt

lang zouden ze leven in de gloria,
nu nog steeds de zware geur
van violieren

die het hoofd doet duizelen
de dag laat zich niet zien
ik dreig te ontsporen
in een uitgestorven landschap