Netgedichten

netgedicht (nr. 15.538):

meer lippen

op deze hand ligt elke seconde
een afgrond steekt
de constante factor tijd lek
de dood moet je juist leven

kom vrouwe,
breek zes hemelen, ontdek
de maan draait
met het hoofd onbevangen
deze collectebus wil alles

nat, in een romantische bui
me niets afvragen
waarom het goed voelt,
niets zeggen
niets weten, van bijbel en god

wat steenkool draagt
kun je van te voren zien
een ruwe diamant
zo ook het lot liefde is,
moet bloed zien

hier en daar een vinger
op je weegschaal, hart en
een doos om in te slapen
tijd smelt als je niet oplet

zoals zij lacht
zou het goed kunnen, ogen
aan een mooie steen
vragen om dagen
in haar kamers

de nachten zonder
schrijven boeken morgen
deze pen, ze gaat nooit leeg,
ik ga je wezenloos zoenen