Netgedichten

netgedicht (nr. 15.673):

Niet bij machte

ik verhaal over een plek van binnen,
waar men zegt, zij dan, die het weten
het paradijs is te vinden van weelderig
beminnen met een schoonheid,
onvoorstelbaar breed uitgemeten

ik open schroom mijn deuren,
bekleed met een dikke huid
begeef me op het pad in de
voorgeschreven richting
doch bij iedere stap vermeerdert zich
een wenend geluid, het blijkt mijn ziel
schreeuwend om enige verlichting

overmand door mededogen
wil ik bij haar geraken, strek mijn armen
oprecht teder ver vooruit,
zou niets liever dan over haar willen waken;

ik kan het niet,
er is te veel pijn die haar omsluit