Zondagsnieuws

Dit gaat over mijn buren. Of jouw buren.
De buren van de buren. Of zo. Het doet er
niet toe. Het is realiteit. Ook de buren.

Ik had een buurman en hij een vrouw.
En er was een kind. Een gezin. Toch
volgens het ochtendbericht dat in mijn
brievenbus gleed. Sensatie viel zomaar
op de deurmat. In de gang. Met een doffe
plof. Om de zwaarte te benadrukken. Ook
mijn gang die eigenlijk nergens naartoe leidde.
Tenzij dan naar de achterdeur en zo naar de tuin.
De grens. Van de buren. Alweer. Coniferen.

De buurman pleegde overspel. Met gras
dat groener was. Of blaadjes. Misschien
had hij een voorkeur voor kruiden of
thee. Avondgenoegen bedekt vele smaken.

De buurvrouw volgde trouw zijn voorbeeld.
Vreemd haar gaan. Zo naar de trap. Omhoog.
Op zolder betrapte hij haar. Ook haar minnaar.
En de lus. Er brandde geen licht.

Ik heb geen buren meer. Enkel nog in de krant.
Van gisteren. Of was het eergisteren.

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 19 mei 2007

miemakehotmail.com

zondagsnieuws

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 26 stemmen 673