Netgedichten

netgedicht (nr. 16.208):

Wij oogstten volrijp

hoorde je kleuren
voelde fluweelzacht
ogen gesloten
hoe je geuren
zich over me bogen

je penseelde
het groen van de lente
hyacinthe naar mij
krokuste blauw en
de sneeuw smolt erbij

streelde het doek
en zomerde zacht
in zonrijke dagen
met een loomheid die
de tijd deed vertragen

wij oogstten volrijp
herfstten ons leven
droogden en lakten
overwinterden lang maar
je geuren ben ik niet vergeten