Netgedichten

netgedicht (nr. 16.396):

Brasil

Hete lucht en heel veel mensen,
tranen langs het strand.
Wind en schaduw, even stilte
waar het lied geen woorden vindt.

Moeizaam zoeken naar echt leven,
veel te ernstig voor een kind;
toch nog lachen om het leven
dat weer ergens doortocht zoekt.

Groeten, wenen, liefde leren,
altijd onderweg naar licht,
zoveel mensen, zoveel zinnen,
geur van aarde en van wind.

Onbekende woorden horen,
hart dat nergens antwoord vindt
dan in heel aandachtig leven,
kijken, lachen als dat kind.